کال جنی دره ای مخوف که نباید تنها به آن سفر کرد

طبس از دورترین و اما زیباترین و عجیب‌ترین سایت‌های گردشگری ایران است. کال جنی در واقع دره ای در شمال طبس است که در اطراف روستای از میغان و در امتداد خروجی قناتی که در نزدیکی آن قرار دارد واقع شده است.

دره کال جنی، به اندازه ی اسمش عجیب و راز آلود است !

در دل کویری داغ و گرم دره ای سرسبز و پر آب هوش از سرت می‌پراند و بدون آنکه بخواهی تن به آب بزنی بعد از پیمایشی تقریبا نیم ساعت از دره ای تو در تو و تنگ به آبگیری زیبا و خنک می‌رسید و این دره نمایان می‌شود. در قدیم مردم اعتقاد داشتند که این دره ی ترسناک محل زندگی اجنه بوده و حفره های که در آن وجود دارد ساخت اجنه بوده است.

کال جنی کجاست ؟

این دره در شمال طبس با دره ها و فرسایش هایی که در آن وجود دارد بسیار زیبا و حتی وهم انگیز است، در این دره غارهای فرسایشی طبیعی دودکش ها و تنورهای جن وجود دارد که همگی در اثر فرسایش آبی و بادی در دیواره های رودخانه به وجود آمده اند دودکش های جن نوعی ستون های فرسایشی هستند که در طول هزاران سال شکل گرفته اند تنورهای جن هم استوانه های تو خالی حاصل از فرسایش هستند که در اثر ورود جریان های آب سطحی به داخل دره و فرسایش شدید در داخل رسوبات آبرفتی دیواره ایجاد شده اند. از آنجا که در گذشته کسی از علت طبیعی ایجاد شدن این اشکال خبر نداشت آنها را به جنها نسبت داده اند و نام دودکش و تنور جن را بر آنها گذاشته اند. یک دره خاموش، خنک و آبدار در دل پهنه‌ای داغ و تب‌دار که آثار حیات در آن دست‌کم به دوران امپراتوری ساسانی بازمی‌گردد. دره‌ای زیبا و حیرت‌انگیز که بومیان قدیمی آن را دره جن‌ها نامیده‌اند و آن را خوف‌انگیز و محل زندگی ارواح و جن‌ها می دانند.

اینجا با همه جای بیابان‌های اطرافش فرق می‌کند

در دره کال جنی حوضچه های تشکیل شده که تا ۱.۵ متر عمق دارند و جای خوبی برای تن به آب زدن و خنک شدن در گرمای این سرزمین است. با مهندسی شگفت‌آور، تونلی ساخته شده است که آب را به درون قنات هدایت می‌کند. در این محل فرسایش آب به اوج خود رسیده و برجستگی‌ها و خلل و فرج عجیبی را در کف رودخانه ایجاد کرده است. بعد از این منطقه دیگر دره خشک و بی‌آب و علف می‌شود. آب به داخل قنات هدایت شده و دره بی‌نصیب از آب می شود. کمی دیگر در مسیر دره به راه خود ادامه می‌دهیم که در دیواره دره حفره هایی نگاه ما را متوجه خود می‌سازد. شاید در نگاه اول احساس کنیم که این‌ها نیز حاصل فرسایش طبیعت باشد اما با کمی کنکاش می‌یابیم که این‌ها ساخته دست بشر است. در ارتفاع دو متری از سطح زمین چاه ورودی قرار دارد که با کمک یک همراه می‌توان به درون آن رفت و سپس از این چاه که حدود هفت تا هشت متر ارتفاع دارد و به‌وسیله جای دست‌ها و حفرات بدنه آن بالا می‌رویم و به تالاری برمی‌خوریم. در دو طرف این تالار دو دالان قرار دارد و هر کدام شامل چندین اتاق است. همه این‌ها به‌وسیله بشر و در دل دیواره این دره عجیب پدید آمده است. هنوز می‌توان رد تیشه معماران آن را بر در و دیوار اتاقک‌ها مشاهده نمود.

 این دره مخوف شامل یک کال اصلی و کال‌های فرعی است. کال اصلی از نخلستان آغاز شده و به روستای ازمیغان می‌رسد. آب جریان یافته در کال اصلی که سر راهش گیاهان سبز را به جرعه‌ای آب مهمان می‌کند از چشمه ازمیغان آغاز می‌شود. این آب در ادامه مسیرش وارد کانالی که به قنات می‌رسد شده و کال را ترک می‌کند. در ابتدای مسیر یک سری خانه در دل دیواره وجود دارند که گفته میشود در زمان ساسانیان به وجود آمده اند که به آنها خانه گبرها گفته میشود این خانه ها را زرتشتیان برای سکونت خود ساخته بودند که به وسیله یک تونل باریک از زمین به بالا راه دارد برای اینکه اگر کسی به حریم آنها وارد شد بتوانند از بالا با پرتاب سنگ به طرف آن حیوان یا انسان از محیط زندگی خود دفاع کنند.

راه دسترسی به دره کال جنی

پس از جدا شدن از جاده آسفالت و دوراهی استخر شاعر و طی حدود پنج کیلومتر جاده خاکی به محل دره‌ای می‌رسیم. از دو مسیر می‌توان وارد این دره شد. یکی انتهای جاده خاکی که به واقع ابتدای این دره است و متصل به کوه است و دیگری میانه‌های این جاده خاکی که می‌توان از طریق یک شکاف ایجاد شده به‌وسیله فرسایش به درون دره راه یافت. ما راه ابتدایی را توصیه می‌کنیم. در این محل که متصل به کوه است چشمه آبی روان است که یک منطقه سرسبز را ایجاد کرده است. درختان در هم تنیده نخل که به‌صورت خودرو روییده‌اند و نیزار را می‌توان در اینجا مشاهده کرد. دره دارای دیواره‌های بلند و پرشیب است که وارد شدن به آن می‌تواند خطراتی به همراه داشته باشد. برای دستیابی به کف دره نیازمند آشنایی به منطقه هستید.

نوشته شده توسط Ava.

اشتراک در شبکه های اجتماعی